جامعه رفاه
(Välfärdssamhället)
سوئد امروزه یک جامعه به اصطلاح رفاهی است. رفاه مربوط به شرایط زندگی مردم است، به عنوان مثال در زمینه مالی، بهداشت، آموزش و مسکن.
یک جامعه رفاهی مبتنی بر ایده همبستگی است – همه مردم باید در ایجاد رفاه مشارکت داشته باشند و در آن سهیم باشند. برای اینکه این امر امکان پذیر شود، جامعه سعی می کند منابع و دارایی های موجود را به نفع افرادی که وضعیت بدتری دارند توزیع کند. این امراز طریق سیستم مالیاتی صورت می گیرد.
تاریخ جامعه رفاه
(Välfärdssamhällets historia)
سوئد همیشه جامعه ای مرفه نبوده است. در اواسط قرن نوزدهم، سوئد کشوری فقیر بود. بیشترمردم در آن زمان در بخش کشاورزی کار می کردند.
از اواسط قرن نوزدهم تا سال 1930، تقریباً 1.3 میلیون سوئدی به کشورهای دیگر، عمدتاً به آمریکای شمالی مهاجرت کردند. دلیل مهاجرت بسیاری از مردم از جمله فقر، آزار و اذیت مذهبی، عدم اعتماد به آینده و فقدان آزادی سیاسی بود.
در پایان قرن نوزدهم، سوئد از یک جامعه کشاورزی به یک جامعه صنعتی تبدیل شد. این صنایع با اتکا به منابع طبیعی کشور مانند سنگ آهن، جنگل ها و نیروگاه های آبی بنا شده اند. در اطراف مراکزصنعتی جوامعی ساخته شدند که کارگران و خانواده‌هایشان در آنها زندگی می‌کردند، به مدرسه می‌رفتند و مراقبت‌های پزشکی دریافت می‌کردند. مراقبت های اجتماعی که در نزدیکی این مراکز صنعتی توسعه یافتند تا حدی پایه و اساس جامعه رفاهی امروزی را بنا نهاد.
در پایان دهه 1920، صحبت از مفهوم خانه مردم بود که بر اساس این ایده، منابع موجود درکشور باید با شرایط برابر بین مردم تقسیم گردد.
با صنعتی شدن و ایده خانه مردم، سیستم بیمه اجتماعی سوئد در نهایت شکل گرفت. امروزه زمانی که به دلایل مختلف نمی توانید از طریق کار درآمدی کسب کنید، حمایت مالی دریافت می کنید. بیمه اجتماعی در هنگام استفاده از مرخصی والدین، بیماری، کهولت و برای افراد دارای معلولیت مورد استفاده قرار می گیرد. بیمه اجتماعی توسط صندوق بیمه اجتماعی، Försäkringskassan ، اداره می شود.
هزینه رفاه جامعه چگونه پرداخت می شود؟
(Hur betalas välfärden)
داشتن یک جامعه مرفه پر خرج است. این هزینه از طریق مالیات، هزینه بیمه اجتماعی صاحبان شرکت ها و هزینه کارفرما تامین می شود.
همه از درآمد خود مالیات می پردازند. علاوه بر این، برای هر چیزی که خریداری می شود مالیات خاصی به نام مالیات بر ارزش افزودهmoms پرداخت می شود.
هنگامی که به خدمات پزشکی، دندانپزشکی و یا خدمات سالمندان نیاز دارید شما تنها بخشی از هزینه را می پردازید.مابقی هزینه از طریق مالیات پرداخت می شود.
کارفرما علاوه بر پرداخت دستمزد به کارکنان، باید هزینه ای نیز به دولت بپردازد. آن هزینه را هزینه کارفرما arbetsgivaravgift می نامند.
