کار و امرار معاش
(Arbete och försörjning)
این فصل درباره بازارکار و چگونگی اداره بازارکار از راه قانون‌ها و قراردادهاست. این فصل همچنین درباره یافتن کار و مقررات جاری در زمان بیکاری، بیماری، مراقبت از فرزند بیمار و همچنین بازنشستگی است.
مهم‌ترین نکات این متن اینها هستند:
(Innehåll i korthet)
– برای آگاهی یافتن از بازارکار و دانستن اینکه به کدام حرفه‌ها نیاز هست، می‌توانید با اداره کاریابی یا با راهنمای تحصیلی و شغلی تماس بگیرید.
– کسی که گمان می‌کند مورد تبعیض قرار گرفته است، می‌تواند موضوع را به کارگزار منع تبعیض گزارش دهد. DO
– سندیکا، سازمانی است برای افرادی که شاغل هستند. سندیکاها در راستای منافع اعضای خود کار می‌کنند و می‌کوشند تا شرایط کاری آنان بهبود یابد.
– همه افرادی که کار می‌کنند بایستی مالیات بپردازند. تقریباً ۳۰ درصد دستمزد به عنوان مالیات پرداخت می‌شود و توسط کارفرما پرداخت می‌شود.
– شغل موقت آغازی و شغل آغازی دو امکان دست یافتن به شغل برای افرادی است که به تازگی اجازه اقامت گرفته‌اند.
– اگر کسی شغل خود را از دست دهد، مهم است به اداره کاریابی مراجعه کند تا همانروزی که بیکار شده، در آنجا نامنویسی کند.
– در صورت بیکارشدن می‌توان از صندوق بیمه بیکاری کمک هزینه گرفت. صندوق بیمه بیکاری “آ-کاسان” کمک هزینه بیکاری را می‌پردازد. نوع کمک هزینه دریافتی بستگی دارد به اینکه آیا آیا شما عضو صندوق بیمه بیکاری “آ-کاسان” بوده‌اید یا نه و دارای چه شرایطی هستید.
– اگر کسی بیکار باشد و حق دریافت کمک هزینه بیکاری نداشته باشد، می‌تواند از کمون خود کمک هزینه مالی موسوم به “کمک هزینه امرارمعاش” دریافت کند.
– پناهندگان تازه وارد این امکان را دارند که از کمون یا از اداراه کاریابی کمک هزینه برنامه مقدماتی یا کمک هزینه سکونت دریافت کنند.
– اگر کسی بیمار شود و نتواند سر کار برود، باید موضوع را به کارفرمای خود اطلاع دهد. اگر کسی بیمار باشد و نتواند بیش از ۷ روز سر کار برود باید گواهی پزشکی ارائه دهد.
– سن معمولی بازنشستگی سالمندی ۶۵ سال است، اما شما حق دارید تا سن ۶۷ سالگی نیز کار کنید.
– شما هر ساله پاکت نارنجی رنگی از دولت دریافت خواهید کرد و در آنجا قید شده است که پس از پایان کار، چه مقدار پول به عنوان بازنشستگی همگانی دریافت خواهید کرد.
